Effect van andere elementen zoals silicium en stikstof op de eigenschappen van roestvrij staal

Silicium

De inhoud van silicium in austenitic roestvrij staal is over het algemeen onder 0,8% - 1,0%. Als legeringselement, gaat de siliciuminhoud van 2% tot 7% afhankelijk van zijn gebruik. Het silicium is een element dat sterk ferriet vormt. In austenitic roestvrij staal, met de verhoging van siliciuminhoud, zal het Ferriet δ, intermetallic samenstellingen σ stijgen de vorming van fase ook zal versnellen en zal stijgen, waarbij de eigenschappen van staal worden beïnvloed

Binnen de waaier van normale siliciuminhoud (onder 1,0%), zal de corrosieweerstand van 18% Cr10% ultra-low de koolstof austenitic roestvrij staal van Ni in salpeterzuurmiddel met de vermindering van siliciuminhoud in staal worden verbeterd.

Stikstof

Als het legeren element, werd de stikstof gebruikt in austenitic roestvrije stalen Cr-Mn-N en Cr-Mn-Ni-N in het vroege stadium om nikkel te besparen. Naast het effect van besparingsnikkel, kan de stikstof beduidend de sterkte van austenitic roestvrij staal door stevige oplossing verbeteren die zonder zijn plasticiteit en hardheid versterken beduidend te beschadigen. Tegelijkertijd, kan de stikstof de weerstand tegen eenvormige corrosie, het kuiltjes maken in corrosie, spleetcorrosie en intergranular corrosie van staal ook verbeteren. wegens het goede die effect van stikstof, heeft austenitic roestvrije staal met stikstof wordt gelegeerd ononderbroken vooruitgang geboekt en van toepassing geweest. De capaciteit van stikstof om austenite te vormen is gelijkwaardig aan koolstof, ongeveer 30 keer dat van nikkel. De stikstof kan een deel van nikkel in austenitic roestvrij staal vervangen, de ferrietinhoud in staal verminderen, austenite stabieler maken, en zelfs martensitic transformatie vermijden.

In sommige zuurrijke media, verbetert de stikstof de algemene corrosieweerstand van austenitic roestvrij staal. Een passend bedrag van stikstof verbetert ook de intergranular corrosieweerstand van austenitic roestvrij staal in de gevoelig gemaakte staat.

Titanium en Niobium

In austenitic roestvrij staal, worden het titanium en niobium hoofdzakelijk toegevoegd zoals stabiliserende elementen om het voorkomen van gevoelig gemaakte intergranular corrosie te verhinderen. Bovendien zou de interactie van titanium of niobium met andere elementen ook moeten worden overwogen. Hun affiniteit met zuurstof en stikstof is ook groot. Deze factoren moeten in praktische toepassingen worden in acht genomen.

Andere

De zwavel wordt beschouwd als schadelijke onzuiverheid in austenitic roestvrij staal, en zijn inhoud is beperkt tot 0,03% - 0,035%. Het schadelijke effect van zwavel moet hoofdzakelijk thermoplasticity van austenitic roestvrij staal verminderen en de hete bruikbaarheid van staal beïnvloeden. De toevoeging van zwavel kan de bewerkbaarheid van austenitic roestvrij staal verbeteren. Bij vrij-snijdt austenitic roestvrij staal, wordt de zwavel beschouwd als legeringselement.

Het fosfor wordt over het algemeen beschouwd als schadelijke onzuiverheid in austenitic roestvrij staal. De norm bepaalt dat de inhoud van fosfor niet meer dan 0,035% - 0,045% is. Het schadelijke effect van fosfor moet hoofdzakelijk de weerstand beduidend verminderen van chromium-nikkel austenitic roestvrij staal tegen diverse concentraties van salpeterzuurcorrosie in de stevige oplossingsstaat en gevoelig gemaakte staat.